Kagaya ng naikuwento ko na sa inyo noong meet and greet natin para sa palihang ito, B.S. Biology graduate ako dahil ang gusto ko talaga noon, at gustong-gusto ng mga magulang ko, ay maging doktor ako. Yung totoong doktor kagaya ninyo at hindi doktor ng pilosopiya sa literatura.

Sa University of San Agustin ako sa Lungsod Iloilo nag-pre-medicine at nasa College of Liberal Arts kami gayung may College of Pharmacy at Medical Technology naman ang San Agustin kung saan marami ang nagta-top 10 sa mga board exam. Sa Liberal Arts sa San Agustin, kadalasang Biology major ang nagiging editor in chief ng student paper na L.A. Journal. Sa katunayan, pareho kami ng kaibigan kong manunulat na si Dr. Alice Sun-Cua na naging editor in chief ng L.A. Journal. Siguro mga 10 or 15 years apart! Depende sa aaminin ni Alice.

Malakas kasi sa humanities ang curriculum namin. Tadtad sa mga Filipino subjects na ako lang ang interesado sa batch namin, gayundin sa English at Literature subjects. Mabagsik din ang teacher namin sa Art Appreciation kayâ kabisado ko ang impressionism at expressionism na paborito yata niya. Mayroon din kaming Pharmaceutical Latin at namamangha ako dahil napakaraming English words pala ang nanggaling sa Latin. Nag-enjoy ako kahit masakit sa bangs ang mga declention: aromatica, aromaticos, aromaticarum, ganoon. Nakakanerbiyos din ang pagbabalasa ng class cards para sa tatawaging mag-recite ng ex-seminarian na guro naming parang palaging may hang-over ang itsura kapag pumapasok sa klase.

Sa kolehiyo noon parang given na ang karamihang magagaling na campus writer ay B.S. Biology. Kayâ labis akong natuwa sa isang lektura ni Propesor Felipe “Jun” de Leon, Jr. dito sa De La Salle University bago magpandemya. Naikuwento niya ang tungkol sa pag-develop nila ng pre-med curriculum na heavy sa humanities sa University of the Philippines, Diliman noon. Si Jun de Leon ay isang cultural worker at dating tagapangulo ng National Commission for Culture and the Arts. Gusto raw kasi nilang babad sa humanidades ang mga doktor ng bansa, na maging mas makatao ang mga ito, na hindi lamang katawan ng pasyente ang gagamutin kundi pati na rin ang kaluluwa. Naisip ko na siguro ang curriculum namin sa San Agustin noon ay ibinase sa kurikulum na dinivelop nila.

Siguro para sa 4th La Salle National CNF Workshop for Doctors ay imbitahan natin si Prop. de Leon na magsalita hinggil dito. At upang malaman din niya na mukhang natutupad nga ang pinangarap nila noon na magkaroon tayo ng mga doktor na makatao. Napatunayan na ninyong mga fellow sa palihang ito na mga doktor kayong in touch pa rin sa inyong pagiging tao. Ang wika, lalo na ang likhang-pampanitikan, ay siyang pangunahing patunay na tayong mga tao, kahit na nabibilang sa Kingdom Animalia, ay mas angat pagdating sa pagmamalasakit sa isa’t isa kaysa ibang mga hayop at káya nating ipahayag sa mabisang paraan ang mga pagmamalasakit nating ito. Hindi animal instinct lamang ang ating pagiging mabuti kundi pinagmumunian din natin ito gamit ang mga salita.

Ngayon, baka may nagtatanong sa inyo kung nagsisisi ba ako na hindi ako nag-proceed sa medicine proper noon. Ang sagot ko: slight. Nang ma-renal failure ang Nanay ko noon at naubos ang pera namin sa pagda-dialysis at sa kaniyang kidney transplant, parang nagsisisi ako dahil bilang guro ng literatura at manunulat, wala akong maiambag na perang pampagamot. Medyo nagsisisi rin ako kapag nakikita ko ang mga barkada ko noong kolehiyo na mga doktor na ngayon at ang yayaman na nila. Pero okey lang. Payamán na rin ako ngayon at mukhang makakahabol naman. Hindi salamat doktor kundi salamat La Salle.

Muli, pinasasalamatan ko ang guro kong si Professor Emeritus Marjorie Evasco na siya ring Writer in Residence namin sa Bienvenido N. Santos Creative Writing Center, sa pag-direct ng palihang ito. Madamu gid nga salamat sa dalawang panelist natin na sina Dr. Joti Tabula at Dr. Lance Catedral. Maraming salamat din sa inyong doctor-fellows sa pagbahagi ng inyong sarili sa palihang ito. Batid kong palaging kulang sa oras at pahinga ang mga doktor. Nagpapasalamat din ako sa BNSCWC staff na sina May Raquepo at Hannah Pabalan na kung wala sila, baka kakailanganin ko na ng psychiatrist (May endocrinologist at cardiologist na po ako!) sa dami ng mga miting at aktibidades na kung minsan ay nag-o-overlap pa nitong buwan ng Nobyembre.

Magandang gabi sa ating lahat at naway bugayan tayo lagi ng Mahal nga Makaaku!